قال القاضي الفاضل عبد الرَّحيم بن عليّ البيسانيّ: "إنِّي رأيتُ أنَّه لا يكتُبُ إنسانٌ كتابًا في يومِه؛ إلاَّ قالَ في غَدِهِ: {لو غُيِّرَ هذا لكان أحسنَ، ولو زِيدَ كذا لكان يُستَحسَنُ، ولو قُدِّمَ هذا لكان أفضلَ، ولو تُرِكَ هذا لكان أجملَ}. هذا مِنْ أعظَمِ العِبَرِ، وهو دليلٌ علَى استيلاءِ النَّقصِ علَى جُملةِ البَشَرِ".

KÂDI FADIL dedi ki: "Kitap yazan hiç kimseyi görmedim ki; ertesi gün: {Eğer böyle olsaydı, daha iyi olurdu. Bu artırılmış olsaydı, daha iyi olurdu. Bunu daha önce koymuş olsaydım, böyle daha iyi olurdu. Eğer bunu bıraksaydım, daha güzel olurdu} demesin. Bu durum, noksanlığın tüm insanları kapsadığına delil olan en büyük ibretlerden biridir".

Al-Qadi Al-Fadil has said: "I saw that no person write a book in his day, unless he will said in his following day: {If this were so, to be better. If this has been increased so, this would have been better. If he had put this before this, then this would have been better. If he was leave this, it would be nicer}. This is one of the greatest lessons. It is evidence that the shortage has taken over all human beings".